تنظیم شده در تاریخ: ۱۳۹۷/۰۵/۰۳
قرارداد آتی، قراردادی است که بر اساس آن فروشنده متعهد می شود در سررسید معین، مقدار معینی از کالای مشخص را به قیمت مشخص بفروشد و در مقابل، طرف دیگر قرارداد متعهد می شود همان کالا با همان مشخصات را در سررسید معین بخرد و برای اینکه هر دو طرف به تعهدات خود عمل کنند باید مبلغی را به عنوان وجه تضمین اولیه نزد اتاق پایاپای بگذارند که متناسب با تغییرات قیمت آتی باید این وجه تضمین اولیه را تعدیل کنند. همان طور که در تعریف فوق نیز اشاره شد قراردادهای قابل معامله در بورس باید از استاندارد و مشخصات معینی برخوردار باشند. از این رو هر دارایی که به عنوان داریی پایه قراردادهای آتی در بورس کالای ایران انتخاب می شود باید شرایط خاصی را داشته و استانداردهای لازم را دارا باشد. از این رو برای راه اندازی قرارداد آتی بر روی هر کالاباید آن کالا در هیأت پذیرش بورس کالای ایران مورد بررسی و پذیرش قرار گیرد.
پذيرش اوراق بهادار مبتني بر کالا که م یتواند شامل قراردادهای آتی، اختیار معامله و سلف موازی استاندارد باشد به درخواست بورس کالا توسط هيئت پذيرش انجام م یشود. بورس کالا پس از دريافت پيشنهاد توليد کنندگان، مصرف کنندگان، واردکنندگان، کارگزاران يا ساير نهادهاي مالي مربوط اقدام به ارائه درخواست پذيرش اوراق بهادار مبتني بر کالا می نمايد.